Lieve Cody,

Het lijkt zo kort geleden dat ik zei dat we nog zoveel tijd hadden samen. De weken gingen zo snel, daarna de dagen en nu de uren. Ik wil ze niet aftellen maar ik kan het niet helpen. Als ik in je grote, donkere ogen kijk voel ik me een verrader. Alsof ik je veiligheid geboden heb zodat ik je die later weer kon ontnemen. Alsof ik je mijn hart gegeven heb om het later weer uit je borstkas te rukken.

Met uitgestrekte arm geef ik je een aai over je kop en als altijd kijk je alsof je in de hemel beland bent. Ik grap tegen je dat je er weer heerlijk hersenloos uitziet en je legt je poot op mijn arm. Even wordt het stil en kijken we in elkaars ogen. Nog geen twee seconden blijven we even naar elkaar kijken met beide pretogen en een glimlach, daarna begin je wat met je lichaam te draaien en voel ik mezelf weer ademen. De laatste dagen houd ik mijn adem in, stopt de tijd dan? Kan ik dan mijn tranen slikken? Nee.

Wat wil ik nog met je doen? Wat wil ik je nog laten zien? Zijn er dingen die je gemist hebt? Alles was leuk als wij samen waren. Al was het maar om even naar de bakker te lopen, om iets uit de geparkeerde auto te pakken of als ik je een snackje kwam brengen. Jouw eigenaren boffen zo met jou lieve Co. De hond die alles laat vallen om bij zijn mens te zijn, de hond die niets liever wil dan de hele wereld verkennen samen met zijn mens, hij kan alles met zijn mens. Hij is onoverwinnelijk met zijn mens en zelfs bijna onverschrokken. Je gaat het zo goed hebben.

Ik probeer me een voorstelling te maken hoe het gaat zijn. Dat je eigenaren aan komen rijden en ik niet gelijk in tranen uitbarst maar rustig je riem pak en je vertel wat er gaat gebeuren. Dat je de deur uitloopt en meteen snapt dat alles zal veranderen. Dat het Manu niet veel scheelt en dat jij en Uma voor een laatste keer nog even jullie neuzen tegen elkaar aan zetten. Dat jouw eigenaren stralend en breed glimlachend in de auto verliefd naar je zullen staren en zich beseffen dat ook hun leven verandert. En jij die met je grote ogen rond zal kijken, zoekend naar iets bekends, benieuwd naar wat je te wachten staat en zelfs een beetje bang omdat je diegenen kwijt bent waarbij je je kon verstoppen als het je teveel werd.

Lieve Cody, ik beloof je dat ik je niet verlaat omdat je niet goed was. Ik beloof je dat je niet bang hoeft te zijn en ik beloof je dat alles alleen maar beter wordt. Ik beloof je dat jouw nieuwe mensen nog beter voor je zullen zijn dan ik. Ik beloof je dat ik je ooit weer opzoek en ik beloof je dat ik jou nooit zal vergeten.

Liefs van je familie